zondag 19 december 2010

Graaf Otto Von Bismarck


Verhandeling 2
Bij de lezing van het boek van "De Swaan", trok de naam van "Bismarck" mijn aandacht. Hij herinnerde mij aan de geschiedenislessen en voornamelijk aan oorlogsvoering. Wat kwam deze persoon in een sociaal-democratisch verhaal te doen? In het eerste college van sociale instituties, viel eveneens de term "Bismarckiaanse stijl". Meer dan prikkelingen genoeg om mijn leergierige geest te doen grasduinen in het boek van Abram De Swaan.
Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen (geboren in Schönhausen op 1 april 1815 – overleden te Friedrichsruh op 30 juli 1898), bijgenaamd "De IJzeren Kanselier".
Hij zei: "Niet door rede(voeringen) en meerderheidsbesluiten worden de grote vragen van de tijd besloten – dat is de grote fout van 1848 geweest –, maar door ijzer en bloed".
Graaf Otto Von Bismarck zal de geschiedenis ingaan als een zeer merkwaardige figuur. Hij omzeilde de democratische instituties en gezaghebbers door politieke list en ijzeren hand. Maar net hij lag in 1880 aan de grondslag van de sociale zekerheid en verenigde het lappendeken van Pruisen tot een van de machtigste staten van Europa, het Duitse Keizerrijk.

Het begin van de sociale zekerheid in West-Europa en de Verenigde Staten.

De "verplichte verzekering tegen inkomstenderving" werd in Duitsland uitgevonden onder het Bismarck regime. Deze wet werd door Bismarck met ijzeren hand ingevoerd tegen de wil van de arbeidsbewegingen en het Parlement. Hij had enkel de steun van de industrie. Een wel heel merkwaardige toepassing van de tripartiet en toch zal deze wet aan de grondslag liggen van de sociale zekerheid in West-Europa en de Verenigde Staten. Later zal Bismarck zelfs nog een wet invoeren tegen de socialistische beweging.
Wat had hij voor ogen? Bismarck bouwde aan een sterke staat met een welbewust beleid naar de industriële arbeidersklasse. Bismarck inspireerde zich voornamelijk op "la caisse Impériale" van Napoleon III. Zijn leiderschap met lef omschreef hij met voortdurend vooruit te kijken. Sterke leiders kijken niet links of rechts, maar rechtuit.
1880 was een belangrijke mijlpaal in de sociale zekerheid. Bismarck voert de sociale zekerheid in. Onder de vorm van verplichte verzekeringswetten kwamen de ongevallen-, invaliditeit- en ziekteverzekering tot stand.
Werkgevers werden aansprakelijk gesteld voor de ongevallen van hun werknemers, tenzij er sprake was van een nalatigheid van de arbeider.
De invaliditeitsverzekering werd in een "tripartiet" gefinancierd. Arbeiders boven de 70 kwamen in aanmerking voor een pensioen. Bismarck stelde reeds in 1880 dat een sterke groei van de industrie en de maatschappij, rekening zal moeten houden met de stijging met de betaalbaarheid van deze verzekering. De huidige debatten rond de pensioenleeftijd, was reeds door Bismarck voorspeld en zal misschien een oplossing vinden in de pensionering op 70-jarige leeftijd.
De ziekteverzekering zorgde voor medische hulp en ziekengelden.
Bismarck liet wijselijk de werkloosheidsverzekering ter zijde. De nieuwe sociale zekerheid van Bismarck zorgde voor de opkomst vakbonden die in 1927 de werkloosheid in een wet konden vastleggen.

Tot slot.

Velen onder ons beseffen vandaag niet wat de werkelijke impact is geweest van deze "Bismarckiaanse" stijl. Een ijzeren wil om tegen arbeidersverenigingen en Parlement in, cruciale beslissingen te nemen om de kwaliteit van de arbeiders drastisch te verbeteren. Een zeer ondemocratische handeling, maar een enorme stap voor het welzijn van de maatschappij. De enige slachtoffers van dit gebeuren waren de kleine zelfstandigen uit het "Ancien régime", die zich verrijkten door uitbuiting van een arbeidersvolk "zonder Vaderland", zoals Karel Marx hen beschrijft.
De huidige politieke impasse waar België nu in verwikkeld is, vraagt misschien wel een sterke leider die de noodzaak inziet van een sterke staat, waar het welzijn van zijn volk, een draagvlak zal zijn om de komende economische uitdagingen tegemoet te gaan?
"Er wordt nooit zoveel gelogen als na een jachtpartij, tijdens een oorlog en voor een verkiezing" Otto Von Bismarck.

1 opmerking:

  1. Otto Von Bismarck

    Von Bismarck was een geweldig strateeg die door manipulatie en inzicht het Duits Keizerrijk kon afhandig maken van de Oostenrijkers (de slag bij Königgrätz : meer dan 50000 slachtoffers)en van de Fransen( bloedige slag bij Sedan). Zijn angst dat Frankrijk wraak wilde nemen leidde Von Bismarck op zoek naar bondgenoten (opgelegd of vrijwillig) om Frankrijk te isoleren. Door zijn anti-politiek probeerde Von Bismarck de vrede te bewaren. Hij begreep dat andere landen zich bedreigd voelden door deze grote, machtige staat in het centrum van Europa. Von Bismarck benadrukte daarom voortdurend dat zijn land voor niemand een bedreiging vormde.
    Op binnenlands gebied richtte Bismarck zijn pijlen op de katholieken en de socialisten, die hij zag als een grote bedreiging voor de nationale eenheid en veiligheid. Hij bestreed de socialisten via vooruitstrevende sociale wetgeving enerzijds en repressief optreden anderzijds. Zonder succes, want de Duitse socialistische partij werd de grootste van Europa. Van katholieken eiste Von Bismarck een onvoorwaardelijke trouw aan de Duitse staat. Met deze zogenaamde Kulturkampf riep Von Bismarck de woede van paus Pius IX op.
    Onze huidige Belgische impasse heeft misschien nood aan een sterke leider die ook een oplossing weet voor de huidige sociale problemen maar om die nu aan Otto Von Bismarck te linken vind ik een gevaarlijke stelling.

    BeantwoordenVerwijderen