Verhandeling 7
Abram De Swaan haalt enkele keren de term "overlast" aan in zijn boek "zorg en de staat". Maar geen enkele keer spreekt men over de een eenzelfde handeling. Overlast door de andere of meerdere niet te erkennen in de publieke ruimten. Overlast doordat men niet aangesloten is op het rioleringsnet. Geluidsoverlast door fabrieksactiviteit. Maar wat is nu overlast en in welke mate moeten we er rekening mee houden?
Wat is overlast?
Eigenlijk bestaat er geen afgelijnde definitie van overlast. Overlast is ook veranderlijk naar tijd en ruimte. Wat vroeger gewoon gebeuren was, is nu plots een inbreuk op de levenskwaliteit van sommige mensen. Wat met de kraaiende haan en de blaffende hond? Of nog erger, wat met de spelende kinderen. Kan in deze kinderlijke naïviteit ook overlast bestaan? Overlast is alleszins heel hard verbonden met verdraagzaamheid naar de medeburger.
De nieuwe gemeentewet beschrijft het in een heel ruime zin als: "individuele materiële gedragingen die het harmonieuze verloop van de menselijke activiteitkunnen verstoren en de levenskwaliteit van de inwoners van een gemeente kunnen beperken op een manier die de normale druk van het sociale leven overschrijdt".
Deze brede interpretatie van overlast lag onder andere aan de basis van het lang uitstellen van de "cannabiswet". Dergelijke breed interpreteerbare teksten leiden tot een te grote rechtszekerheid.
Overlast, bittere ernst.
Buiten de grootsteden is de lokale politie gemiddeld voor 80% belast met de aanpak van overlast. Reden genoeg om er op een ernstige en efficiënte manier mee om te gaan. De incidentgerichte aanpak van de politie blijkt feitelijk weinig oplossingen te bieden, waardoor de integrale veiligheid aan aandacht won. Overlast noodzaakt heel wat actieve partners rond te tafel, wil men indringende oplossingen bieden.
Overlast en de "kleine criminaliteit" die eraan gekoppeld wordt, zorgt blijkbaar voor heel wat onveiligheidsgevoelens bij de burger. De straffeloosheid van deze inbreuken deden de gemeentelijke administratieve sancties ontstaan. Gemeenten konden hun rol opnemen vanuit de gemeenteraad om dergelijke handelingen strafbaar te stellen. Een operatie die maar heel traag op gang komt, want in kleine gemeenten staan politici en burger nog dicht bij elkaar en straffen is niet echt stem bevorderend.
Wie veroorzaakt overlast?
Een heel actuele vorm van overlast zijn jongeren van Afrikaanse origine die aan een station rondhangen. Hun aanwezigheid alleen zorgt voor een onveiligheidsgevoel. Mannen van vreemde origine boezemen in de meeste gevallen onveiligheid in. Maar wees gerust, het zijn geen criminelen zoals we soms op het eerste zicht denken. Alleen denken we niet veel aan deze mensen. Neem nu de jongeren aan het station. Eenvoudige maatregelen zoals voetbal of basketbal met hun idolen zal ze heel gemakkelijk lokken naar sportaccommodaties. Wie veroorzaakt dan overlast, de jongere of degene die het nalaat ook met hen rekening te houden in zijn beleid? Alleen zal zoals bij elke groep mensen, verveling aanzetten tot vandalisme en hinder. In een later stadium wordt dit diefstal, geweldpleging en drugsgebruik.
Politici, politie, gemeentelijke diensten, provinciale diensten, verenigingen en ouders moeten hun verantwoordelijkheid nemen in de maatschappelijke knelpunten. Wijs de ander niet met de vinger, voor je zeker bent dat je ten volle je eigen verantwoordelijkheid hebt ingevuld.
"Individuele vrijheid moet in zoverre zijn grenzen kennen: het individu mag niet tot overlast voor anderen zijn." 1859 (John Stuart Mill, Engels econoom)
Didier, in je artikel heb je het over de jongeren van Afrikaanse herkomst die in de omgeving van de stations rondhangen. Ik vermoed dat je hier de situatie in de grote steden beschrijft.
BeantwoordenVerwijderenOok in kleine plattelandsgemeenten komen er bij de politie veel meldingen van overlast binnen. Ik ben het volledig met je eens als je stelt dat overlast veranderlijk is naar tijd en ruimte. In een plattelandsgemeente wordt een kraaiende haan of een kwakende kikker als normaal ervaren want dat is inherent aan de natuur en het plattelandsleven.Voor de uitgeweken stadsbewoner is dat overlast.
Veel van die problemen vinden hun oorsprong in het feit dat mensen zich slecht of onvoldoende informeren alvorens bepaalde beslissingen te nemen ( vb verhuis van de stad naar den buiten). Dikwijls willen zij wel de lusten maar niet de lasten.
Als je naast een boerderij gaat wonen neem je de geur van de aalput erbij.
Dat geldt trouwens ook voor andere ongemakken.
Ik woon op in de buurt van de luchthaven van Zaventem. Afhankelijk van de windrichting en de gebruikte landingsbaan scheren de landende vliegtuigen als het ware over ons hoofd.
De laatste jaren zijn er heel veel klachten over geluidshinder. Meestal komen die van mensen die hier nog maar pas zijn komen wonen en dan plotseling tot de ontdekking komen dat vliegtuigen lawaai maken… Dat zijn zaken die ik niet begrijp. Als je een perceel bouwgrond koopt in de buurt van de landingsbaan weet je waar je aan toe bent. Hetzelfde geldt voor mensen die naast een school gaan wonen en dan klagen over joelende kinderen. Of naast een voetbalplein en dan maar verrast zijn dat er af en toe een voetbal in de tuin belandt.
Didier,
BeantwoordenVerwijderenEen groot deel van de overlast meldingen heeft te maken met hangjongeren. Het lenteweer in combinatie met het lengen van de dagen en vakantieperiodes zorgt ervoor dat jongeren gaan samentroepen op straten en pleintjes. Het zijn heus niet altijd jongeren van Afrikaanse herkomst en het beperkt zich niet alleen tot grote steden.
Zoals je het terecht stelt: overlast is alleszins hard verbonden met verdraagzaamheid naar de medeburgers toe.
Sommige mensen voelen zich bedreigd als er op de hoek van hun straat enkele jongeren samentroepen en bellen naar de politie. Meestal is er niets aan de hand. Het is eigen aan jongeren dat ze contact zoeken met leeftijdsgenoten. Ikzelf was ook een hangjongere toen ik 16 jaar was en vermoedelijk de meesten onder ons ook. Tegenwoordig zie je ook hangouderen in het straatbeeld verschijnen. In de TV serie “Benidorm Bastards “ wordt dat ludiek naar voor gebracht.
De kunst is om hangjongeren als een “ fenomeen “ te bekijken en niet onmiddellijk als
een “ probleem “.
Als je iets meer wil weten van hangjongeren wil ik je graag verwijzen naar
http://hangjongeren.wikidot.com/start . Dit is een WIKI project aangemaakt door de Projectgroep 6 1° Ba MV AO 2009-2010 waarvan ik zelf deel uitmaakte.
Je vindt er wetenschappelijke publicaties over hangjongeren.
Ook de website www.hangman.be is erg interessant.
Jana
Nog een artikel ivm hangjongeren.
BeantwoordenVerwijderenDe politie van de zone Westhoek - Koksijde, De Panne en Nieuwpoort - start in de zomervakantie als eerste met een vipbehandeling voor jongeren die overlast veroorzaken. 'Vip' staat daarbij voor 'Very Irritating Police' of 'Erg Vervelende Politie', meldt De Morgen.
De taak van de vippolitie is probleemjongeren identificeren, hen continu volgen en controleren. Volgens korpschef Nicholas Paelinck zijn de overlastplegers vooral jongeren tussen 14 en 25 jaar uit het binnenland of Noord-Frankrijk, die hun vakantie doorbrengen aan de kust.
Doel
Met de behandeling streeft de politie een dubbel doel na: de inwoners duidelijk maken dat er aan de problemen iets gedaan wordt, en de probleemjongeren erop wijzen dat ze zich aan de regels moeten houden.
Inspiratie
De inspiratie voor deze aanpak komt uit Rotterdam, maar de vippatrouille in de Westkust zal een lightversie zijn van de aanpak in de Nederlandse havenstad.
bron: www.hln.be